วันจันทร์ที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

14. รวมเรื่องสั้นแต่ความทรงจำย๊าวยาว (2)



- โดนเรียกว่าเป็นคนเวียดนาม
          วันสุดท้ายผมไปที่ย่าน อะกิฮะบาระ (Akihabara) เดินผ่านร้านแห่งหนึ่งเกิดสนใจจึงเดินเข้าไป พนักงานขายพูดเป็นภาษาญี่ปุ่น เราก็เลยงงๆ ต่อมาเลยได้ยินพนักงานขายแอบกระซิบกันว่า เวียดนาม จึงพูดเป็นภาษาอังกฤษ นี่กุหน้าเหมือนคนเวียดนามเลยเหรอเนี่ย หรือว่า ภาษาพูดมี เหงียนๆ เตียงๆ เมียงๆ 555
- วันรินโนจิ (Rinnoji)
          ผมได้เดินทางไปที่วัดรินโนจิ เมืองนิกโก ปรากฏว่ากำลังซ่อมอยู่ เสร็จอีก 5-6 ปีครับ (ปี2021) แต่ว่าสามารถเข้าไปชมข้างในได้ คิดค่าเข้า 400 เยน
          ระหว่างเดินเที่ยวได้ไปเจอคนทำงานคนหนึ่ง กำลังตอกไม้อย่างบรรจง
          เข้าใจแล้วครับว่า ทำไมปิดซ่อมน๊านนาน โครงสร้างวัดนี่ไม่ใช้ตะปูสักตัว ใช้ลิ้นไม้มาประกอบกัน คนญี่ปุ่นนี่เค้า จะทำอะไรนี่ตั้งใจจริงๆ พิถีพิถันจริงๆ
- พูดญี่ปุ่น
          คนญี่ปุ่นนี่เสมอต้นเสมอปลายจริงๆ เท่าที่สังเกตมา ไม่คุณจะเป็นคนญี่ปุ่น คนไทย คนจีน คนฝรั่งหัวเหลือง คนญี่ปุ่นก็จะพูดญี่ปุ่นอยู่ตลอดๆ เรานี่เอ๋อแดกเลย 555 เพราะฉะนั้น รู้ภาษาญี่ปุ่นคำพื้นฐานๆบ้างก็ดี
- 25.00 น.
          4 คืนแรกในทริปนี้ผมเข้าพักที่โรงแรม toyoko-inn tokyo shinagawa-eki konan-guchi tennozu แถว Shinagawa โตเกียว ระหว่างรอขึ้นลิฟท์ไปที่ห้องพัก ก็ไปสะดุดกับตารางเดินรถ Shuttle Bus นี้
 
          เวลา 25.00 ….
          เห้ย 1 วัน มี 24 ชั่วโมงไม่ใช่อ่อวะ ทำไมมีชั่วโมงที่ 25 ด้วย
          ตอนแรกเข้าใจว่าคงจะพิมพ์ผิด แต่พบว่าทุกที่ที่ติดตารางเดินรถ แม่งเขียนเหมือนกัน คิดว่าน่าจะเป็นวิธีเขียนของคนญี่ปุ่นเค้า